Волчья Яма (Похвиçнĕ хули)

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Волчья Яма (пĕлтерĕшсем) пăхăр.

Волчья Яма — Самар облаçĕнчи Похвиçнĕ хулинчи уйрăм тĕл, поççолăк. Çавăн пекех чукун çул станцийĕ (чарăнăвĕ). Унчченхи чăваш ялĕ вырăнĕнче пулса кайнă. Тен, ку ялăн чăн-чăн чăвашла ячĕ те пулма пултарнă. Анчах та çакă халĕ паллă мар. Тупăнсан — ку статьяна та улшăнусем кĕртме тивет.

Хăшпĕр чухне топонима нумайлă хисепре те усă кураççĕ — Волчьи Ямы. Тетелти хыпар^[1]:

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)

Напомним, что Старое (Большое) Ибряйкино (Кивъял) в былое время считалось самым большим поселением аверкинско-ибряйкинских чуваш - было более 400 дворов. Из него в процессе земельных преобразований постреволюционного времени выделились посёлки: Ягана - Ту, Перле - Вейс, Рябиновка, Ясная Поляна (Таса Ĕшне), Журавлиха, Мартыновка, Волчья Яма, имени Калинина.
Волчья Яма - посёлок образован чувашами, которые пожелали обособить свою часть земли от староибряйкинской общины. В 1924 году часть из них получила выдел земли и образовала посёлок Волчья Яма. Поселок находился на краю леса, который далее простирался до самой реки Б.Кинель. На опушке леса было много волчьих ям, поэтому и поселок получил название Волчья Яма. В посёлке в 1926 г. проживало 37 человек, в 1937 г. - 68 чел., в 1959 г. - 34 чел. Но индустриализация данной части прилегающих к городу Похвистнево (Станци) территорий, в первую очередь запуск и эксплуатация сажевых производств, вынудила чуваш покидать данное поселение. К 1970 году поселок Волчья Яма стал полностью русским поселением. В дальнейшем посёлок был поглощен городом Похвистнево (Станци). Сейчас о существовании некогда чувашского посёлка в этом месте напоминает железнодорожная станция КбшЖД Волчья Яма.

<Кĕскен куçарни: Кивьял (Похвиçнĕ районĕ)^[2] чăвашĕсем никĕсленĕ ял. 1924-мĕш çулта вĕсем хайсен çĕрĕ çинчех йĕркеленĕ. 1926-мĕш çулта 37 çын, 1937-мĕш çулта 68 çын, 1959-мĕш çулта 34 çын пурăннă. Индустри объекчĕсем хĕссе пынă май чăвашсем унтан саланма пуçлнă. 1970-мĕш çул тĕлне унта "чăвашлăх шăрши" юлман. Хăçан Похвиçнĕ шутне официаллă майпа кĕни паллă мар.>

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)

Вуламалли

Город на 150-й версте. Страницы истории города Похвистнево 1888 - 1947 гг. / сост. Т.П. Потапова - Похвистнево: ОАО "ИИЦ", 2013. - 242 с., ил.
Административно-территориальное деление Самарской области. Справочник. 1928 - 2005 гг. / отв. сост. О.В. Зубова: Самара, ООО "Книжное издательство", 2017. - 992 с., ил.
Средняя Волга: социально-экономический справочник / под общ. ред. С.Н. Крылова: М.-Самара: Средневолжское краевое изд-во, 1934.

Асăрхавсем

^ Посёлок Волчья Яма — Аверкинско-ибряйкинские чуваши 10 янв 2019 в 19:36
^ 1961-мĕш çулта Çĕньялпа пĕрлешсе, унăн ятне те йышăнса, пĕр ял пулса тăнă.

Каçăсем

Похвистнево "Калиновка" 2019 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 27-мӗшӗнче архивланӑ.
Венера поççолăкĕнчи кĕнекесар 2019 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 26-мӗшӗнче архивланӑ.

Ку Самар облаçĕн географипе вĕçлемен статья. Эсир статьяна тӳрлетсе тата хушса проекта пулăшма пултаратăр.

[1] Посёлок Волчья Яма — Аверкинско-ибряйкинские чуваши 10 янв 2019 в 19:36

[2] 1961-мĕш çулта Çĕньялпа пĕрлешсе, унăн ятне те йышăнса, пĕр ял пулса тăнă.

[1]

[2]