Чебачиха

Ял Чебачиха Чебачиха Ялав Герб Патшалăх РаççейРаççей Федераци субъекчĕ Омск облаçĕОмск облаçĕ Муниципаллă район Мăн Уки Ял хутлăхĕ Листвяги Координатсем 56°30′ с. ш. 75°43′ в. д. Шалти пайлану урамсем Ял  Ял Лаптăк паллă мар çм² Наци йышĕ чăвашсем Конфесси йышĕ христиансем Этнохороним чебачихăсем Вăхăт тăрăхĕ UTC+7 Телефон кочĕ +7 +7 Автомобиль кочĕ 55 ОКАТО кочĕ

Чебачи́ха — Омск районĕн Мăн Уки районĕнчи ял, Листвяги ял хутлăхне кĕрет.

Тавралăхĕ

Чебачиха юханшыв çинче вырнаçнă. Урамсем: Вăрман, Юханшывлешьен.

Халăх йышĕ, ял тытăмĕ

1926 çулта 322 çын (161 арçын, 161 хĕрарăм) пурăннă. 1979 çулта — 70 çын. 1989 çулта вырăссем 50 %, чăвашсем — 42 %. 2002 çул тĕлне ялта 30 чăваш пурăннă.

2011 çул тĕлне ялта шкул ĕçленĕ.

Истори

Яла 1908 çулта никĕсленĕ. 1913 çулхи кăрлачăн 1-мĕшĕнче поçолăка анчах йĕркеленĕ Савиново вулăсне панă. 1926 çул тĕлне кунта 65 хуçалăх тытса 322 çын пурăннă. 1991 çул тĕлне «Савиновский» совхозĕнче шутланнă.

Литература

• Список переселенческих участков Тобольской губернии (приложение к 20 вёрстной карте Тобольской губернии, издания 1913 года). Типография епархиального братства. Тобольск. 1913.
• Справочная книга Омской епархии. Составил по поручению VII епархиального съезда, священник села Новоселья Тюкалинского уезда Иоанн Голошубин. Типография «Иртыш». Омск. 1914.
• Сибирская земская деревня. № 4. 3 марта (18 февраля) 1919 год. Выпуск 2. Тобольск.
• Список населённых мест Сибирского края. Том 1. Округа Юго-Западной Сибири. Сибирский краевой исполнительный комитет. Новосибирск. 1928.
• Чуваши в Западной Сибири: расселение и численность в конце XIX-начале XXI веков. Д. Г. Коровушкин. Издательство института археологии и этнографии СО РАН. Новосибирск. 2009.