Псевдотырă

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Хуратулпсевдотырă

Псевдотырă — хăях йышшисен шутне тата пăрçа йышшисен шутне кĕмен ÿсентăрансенчен пулакан, апат-çимĕç пек усă куракан тĕш, тата вĕсемпе тĕлме-тĕл килекен культурăсем. Çапах та ку йыша хăях йышшисен шутĕнчи шыври цицани текен культурăна та кĕртеççĕ. Ахăртнех, сайра усă курнипе тата йăлана кура пулĕ.

Псевдотырăсенчен чи палли, чи пĕотерĕшли — хуратул.

Çăлкуçсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  • Walter Aufhammer: Pseudogetreidearten – Buchweizen, Reismelde und Amarant. Herkunft, Nutzung und Anbau. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart 2000, ISBN 3-8001-3189-7.
  • Thomas Miedaner, Friedrich Longin: Unterschätzte Getreidearten – Einkorn, Emmer, Dinkel & Co. Agrimedia, 2012, ISBN 978-3-86263-079-0.
  • Welternten 2017, Statistik der FAO abgerufen am 8. Februar 2019.
  • Wolfgang Franke: Nutzpflanzenkunde. 3. Auflage. Georg Thieme, Stuttgart/New York 1985, ISBN 978-3-13-530403-8, S. 105–106.
  • Colin W. Wrigley, Harold Corke, Koushik Seetharaman, Jon Faubion: Encyclopedia of Food Grains. Vol. 1, Second Edition, Academic Press, 2016, ISBN 978-0-12-803537-5, S. 275–278