Петровски (Вăратин районĕ)

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Петровски (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Ял
Петровски
Петровски
Ялав Герб
Ялав Герб
Патшалăх Раççей
Федераци субъекчĕ Чулхула облаçĕ
Муниципаллă район Вăратин
Ял тăрăхĕ Отары
Координатсем 56°06′24″ с. ш. 45°56′25″ в. д.HGЯO{{#coordinates:}}: нельзя иметь более одной первичной метки на странице
Шалти пайлану урамсем
Ял  Ял
Наци йышĕ чăвашсем, вырăссем
Конфесси йышĕ православсем
Этнохороним петровскисем
Вăхăт тăрăхĕ UTC+4
Телефон кочĕ +7 +7 83164
Почтă индексĕ 606260
Автомобиль кочĕ 52, 152
ОКАТО кочĕ 22 221 832 008
Петровски (Вăратин районĕ) (Раççей)
Точка
Петровски (Вăратин районĕ) (Чулхула облаçĕ)
Точка

Петровски (выр. Петровский) — Чулхула облаçĕнчи Вăратин районĕн ялĕ. Чăвашсем никĕсленĕ. Хальхи вăхăтра та чăвашсемех пурăнаççĕ. Тата вырăссем. Чи çывăхри чăваш ялĕ — Кукшату.

Ялăн хăйне уйрăм оригиналла чăвашла ячĕ пулнă-и, пулман-и, пур-и, çук-и — çакă халлĕхе паллă мар. Ун пек ят пулни е пурри палăрсан, паллах, статья ятне те улăштарма тивет.

Тавралăхĕ[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Шупашкар-Мускав автоçултан аякрах мар. Сăр вуррин сулахай енĕ, Огневка шывĕн тăрăхĕ.

Халăх йышĕ, ял тытăмĕ[тӳрлет | кодне тӳрлет]

2002-мĕш çулта 96 çын пурăннă, вĕсенчен 69% чăвашсем, 31% вырăссем[1].

Паллă çынсем тата ытти уйрăм харкамлăхсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Кăсăклă фактсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Çавăн пекех пăхăр[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Вуламалли[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  • Научный отчет по проекту "Чуваши Приволжского округа", Шупашкар, 2002. 192 с.
  • Иванов В.П. Этническая география чувашского народа. Ч., 2005.
  • Ягафова Е.А. Чуваши Урало-Поволжья (история и традиционная культура этнотерриториальных групп). Ч., 2007.
  • Ерагин, Евгений Евстафьевич. В устье Суры, по Огневке : [ист.-краеведч. очерки] / Е. Е. Ерагин. - Н. Новгород, 2006(Чебоксары: Тип. изд-ва "Новое время"). - 387 с. : фот., карт.-схем., факс.; 20 см.
  • Козяков, В.Ф. Основание населённых пунктов Отарской сельской администрации //Воротынская газета. – 2008. – 1, 8, 15, 22, 29 августа,.5, 12 сентября.
  • Наш край. Составитель В. Шамшурин. «Книга».2006 г.
  • Еремин, М.И. Земля Воротынская/ М.И.Еремин. – Нижний Новгород: ГИПП «Нижполиграф», 1998. – 224с., ил.
  • Еремин, М. Казанка: Размышления по пути из Нижнего до Чебоксар // Воротынская газета –1999. – 18 марта (начало).
  • Еремин, М. Соль земли Воротынской. Кн.1/ М. Еремин. – Чебоксары: Новое время, 2007. – 400 с., ил.
  • Еремин, М.Соль земли Воротынской. Кн.2/ М.Еремин. – Чебоксары: Новое время, 2007. – 440 с., ил.
  • Дюжаков,А.М. В Краю Воротынском/ А.Е.Асташин, Н.И.Асташина, А.М.Дюжаков. – Чебоксары,2009. – 168 с.

Асăрхавсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]