Чулăмсем

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Чулăмсем
Тăван ячĕ чулым[1], татарлар[2][3]
Хальхи вырнаçăвĕ тата йышĕ

Пурӗ: 355
Раççей Федерацийĕ Раççей Федерацийĕ:
355 (Пĕтĕм Раççейри халăх çыравĕ (2010))[4]

Чĕлхе чулăм, вырăс
Тĕн православи, шаманизм
Расă тĕсĕ анăç çĕпĕр раси
Кĕрет  тĕрĕксем: хакас ушкăнĕ / çурçĕр алтай ушкăнĕ : Раççей Федерацин Çурçĕрти, Çĕпĕрти тата Инçет Тухăçри вырăнти сахал йышлă халăхсем
Тăван халăхсем хакассем, шорсем, çурçĕр алтай

Чулăмсем (тăван ячĕ: чулым, татар, татарлар; кивелнĕ ячĕсем: томск карагасĕсем, чулăм çыннисем, чулăм тутарĕсем, чулăм тĕрĕкĕсем, чулăм хакасĕсем) — тĕрĕксенчен тухнă Раççейри вырăнти сахал йышлă халăх. Йышĕ — 355 çын (2010).

Чулăм чĕлхипе калаçаççĕ. Православие тĕне кĕртнĕ, шаман йăлине те тытса пыраççĕ. Çĕр ĕçĕпе пурăнаççĕ, шултра мăйракаллă выльăха ĕрчетеççĕ.

Вырнаçăвĕ[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Чĕлхе[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Кун-çулĕ[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Асăрхавсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  1. ^ Письменные язки мира. Языки Российской Федерации. — М.: Academia, 2003. — Т. 2. — ISBN 5-87444-191-3
  2. ^ Invention of Ös writing (Middle Chulym) (акăлч.)
  3. ^ Чулымский говор в проекте Endangered Languages Project(тутар.)
  4. ^ Всероссийская перепись населения 2010 года. çăлкуçран архивланă 2 Ҫӗртме уйӑхӗн 2012. Тĕрĕсленĕ 8 Нарӑс уйӑхӗн 2012.
  5. ^ 1 тата 2 Перепись-2010. Национальный состав по регионам

Вуламалли[тӳрлет | кодне тӳрлет]

  • Тюрки таежного Причулымья: Популяция и этнос: [Монография]/[ Э. Л. Львова, В. А. Дремов, Г. А. Аксянова и др.].-Томск: Издательство ТГУ,1991.-244 с.:ил..-ISBN 5-7511-0499-4:106.00
  • Львова Э.Л. Чулымские тюрки (историко-этнографические очерки). Автореф. канд. дис. — М., 1978.
  • Потапов Л. П. Происхождение и формирование хакасской народности. — Абакан, 1957.
  • Бояршинова З. Я. Население Томского уезда в первой половине XVII в.//Труды Томского университета. — Томск, 1951. — т.112
  • Долгих Б. О. Родовой и племенной состав народов Сибири в XVII в. — М., 1969
  • Дульзон А. П. Чулымские татары и их язык. — Уч. записки Томского гос.пед. ин-та., 1952 — т.9
  • Дульзон А. П. Диалекты и говоры тюрков Чулыма. .. Вопросы тюркологии. — Баку, 1973 — номер 5.
  • Томилов Н.А. Что мы знаем о народах Сибири//Культура Сибири [Омск]. — 1995. — № 2. — С. 25-28.
  • Томилов Н. А. Чулымские тюрки//Народы Сибири и Севера России в XIX веке. — М., 1994. — С. 250—271.
  • Томилов Н. А. Чулымцы // Народы и религии мира: Энциклопедия. — М., 1998. — С. 635—636.
  • Томилов Н. А. Чулымцы // Народы России: Энциклопедия. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1994. — С. 410—412.
  • Чулымцы // Сибирь. Атлас Азиатской России. — М.: Топ-книга, Феория, Дизайн. Информация. Картография, 2007. — ISBN 5-287-00413-3
  • Чулымцы // Народы России. Атлас культур и религий. — М.: Дизайн. Информация. Картография, 2010. — ISBN 978-5-287-00718-8

Каçăсем[тӳрлет | кодне тӳрлет]