Крымчаксем

	Крымчаксем
	; Ӳкерчĕк:Kunikov CL.jpgӲкерчĕк:Chapichev JakovIudov.jpg ; Исаак Кая • Илья Сельвинский • Ральф Бакши ; Цезарь Куников • Яков Чапичев •
Хальхи вырнаçăвĕ тата йышĕ
	Пурĕпе: 1,5 пин çын; Израиль: 600-700 ; Узбекистан: 173 çын ; Украина (Крым): 406 çын ; РФ: 90 çын ; АПШ: 130 ях. çын ;
Чĕлхе	вырăс, крымчак
Тĕн	Иуда тĕнĕ
Кĕрет	Анăç тĕрĕксем
Тăван халăхсем	Кăпчак кĕçĕн ушкăнĕ; Кăпчак-половец халăхĕсем

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, пăхăр Крымчак.

Крымчаксем́ (крымч. кърымчахлар, пĕр хисеп — кърымчах; 1917 çулченхи тăван ячĕ — еудилер — «иудейсем» тата срэль балалары — «Израиль ывăлĕсем») — чылай мар (паянкуна темиçе çĕр çын) этнос ушкăнĕ, хăйсен йăлипе ортодокс иуда тĕнĕн йĕркипе пурăнаççĕ, Крымра пурăннă, крымчак чĕлхи чĕлхипе калаçнă, крым тутар чĕлхине çывăх тăван шутланать. Пĕр тĕпчевçĕсем крымчаксене хăй тĕллĕ тĕрĕк этносĕ теççĕ^[1], теприсем — еврейсен этнолингва ушкăнĕ теççĕ^[2]^[3]. Крымчаксем хăйсем те ик тĕрлĕ шутлаççĕ.

Чĕлхе[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Тĕп статья: Крымчак чĕлхи

Вуламалли[тӳрлет | кодне тӳрлет]

Котлер И. Б. Фамилии крымчаков как источник их этнической истории. — Малые и дисперсные этнические группы в Европейской части СССР (География расселения и культурные традиции), Москва 1985
Чернин В. Ю. О появлении этнонима «крымчак» и понятия «крымчакский язык». — География и культура этнографических групп татар в СССР, Москва 1983
Кизилов М. Б. Крымчаки // От киммерийцев до крымчаков. Изд. второе, переработанное и дополненное. Ред. И. Н. Храпунов, А. Г. Герцен. Симферополь, 2004. с. 270—283