Нараткӳл

Нараткӳл
Ялав	Герб
Патшалăх	Раççей
Федераци субъекчĕ	Чĕмпĕр облаçĕ
Муниципаллă район	Чартаклă
Ял тăрăхĕ	[[ял хутлăхĕ\|]]
Координатсем	54°19′08″ с. ш. 49°16′16″ в. д.HGЯO{{#coordinates:}}: нельзя иметь более одной первичной метки на странице
Наци йышĕ	вырăссем, чăвашсем, тутарсем
Конфесси йышĕ	православсем, мăссăльмансем
Этнохороним	нараткÿлсем
Вăхăт тăрăхĕ	UTC+4
Телефон кочĕ	+7 84232
Почтă индексĕ	433436
Автомобиль кочĕ	73, 173
ОКАТО кочĕ	73 256 855 000

Нараткӳл (выр. Старое Ерёмкино, тут. Нараткүл) - Чĕмпĕр облаçĕнчи Чартаклă районĕнчи ял. Вырăссем, чăвашсем, тутарсем пурăнаççĕ.

Тавралăх

Вăрман хĕрринче вырнаçнă.

Йыш. Ял тытăмĕ

Яла чăвашсемпе тутурсем никĕсленĕ (XVII ĕмĕр).

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)

Хальхи вăхăтра вара пурнакансенчен ытларах пайĕ — вырăссем. Чăвашсемпе тутарсем "ăçта кайса кĕни" паллă мар. Статистика çакăн пек: 2010-мĕш çулхи çырсатуху пĕлтернĕ тăрăх: вырăссем (75%), чăвашсем (10,5%), ирçесем (5,5%), тутарсем (3,3%).^[1]^[2]

Истори

Хыпар-хăнар çакăн пек:

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)

В 1668 году возникает село Еремкино. В Писцовых книгах Казанского уезда (в книге 13 за № 15 дела) имеется такая запись: “Да за рекою ж Уренем на той же отписной земле, которая отписана во 176 году (1668 г.) по Михайловым книгам Баракова... поселилась Синбирского уезду деревня Наратколь, Еремкина тожь, а в ней живуть ясашные татара и чюваша. А у досмотру и у меру они Татара и Чюваша Еремка Бекбулатов подали выпись с отказных книг”7.
Прокомментировать этот документ можно следующим образом.
Очередная запись занятых и свободных земель с проживающими там крестьянами производилась в 1668 году, что зафиксировано в Михайловских книгах. Там обнаружили починок, в котором проживали и татары, и чуваши, скорее всего самым почтенным по возрасту был Еремка Бекбулатов. При проверке они подтвердились и выдали соответствующие документы^[3]^[4]^[5].

Тĕплĕнрех ку пулăм ак çапла курăнать:

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)

Экономика, культура, вĕрентÿ

Паллă çынсем

Кривов Тимофей Сергеевич (1886-1966) — революционер, В.И.Ленин пулашавçи, вĕренекенĕ, чăваш, Социализмла Ĕç Геройĕ.

Çавăн пекех пăхăр

Ямпак.

Вуламалли

Г.Б. Матвеев, Е.А. Ягафова. Чуваши Ульяновские. Чăваш электронла энциклопедийĕнчи статья.
СИМБИРСКО-САРАТОВСКИЕ ЧУВАШИ. Под общей редакцией проф. М. Г. Кондратьева. Чебоксары — 2004
Садыкова Резеда Камиловна. ИСТОРИКО-ЛИНГВИСТИЧЕСКИЙ АНАЛИЗ ТЮРКО-ТАТАРСКОЙ ТОПОНИМИИ УЛЬЯНОВСКОЙ ОБЛАСТИ РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ 10.02.02.- Языки народов Российской Федерации(татарский язык) АВТОРЕФЕРАТ диссертации на соискание ученой степени кандидата филологических наук Казань-2003.
А.А. Ахметов. Аграрно-крестьянские отношения и социально-политическое развитие Симбирско-Ульяновского Заволжья в XVII—XX веках. УЛЬЯНОВСК. ИЗДАТЕЛЬСТВО «ВЕНЕЦ». 2004

Асăрхавсем

^ 2010-мĕш çулхи çырсатуху бази. 2015 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 15-мӗшӗнче архивланӑ.
^ Нацилĕхне кăтартманнисемсĕр.
^ История заселения нынешнего Ульяновского Заволжья. — Mar. 4th, 2014 at 4:20 PM
^ "Вуламалли" пайри А.А.Ахметов кĕнекине пăхăр.
^ Перетяткович Г. Поволжье в XVII и начале XVIII века. Одесса, 1882. - С. 253-254;

Каçăсем

[1] 2010-мĕш çулхи çырсатуху бази. 2015 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 15-мӗшӗнче архивланӑ.

[2] Нацилĕхне кăтартманнисемсĕр.

[3] История заселения нынешнего Ульяновского Заволжья. — Mar. 4th, 2014 at 4:20 PM

[4] "Вуламалли" пайри А.А.Ахметов кĕнекине пăхăр.

[5] Перетяткович Г. Поволжье в XVII и начале XVIII века. Одесса, 1882. - С. 253-254;

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]